بررسی تزریق l- آرژینین و l- name در هسته مرکزی آمیگدال بر پاسخ فرار القاء شده توسط نالوکسون در موش بزرگ آزمایشگاهی تیمار شده با مورفین

شناخت انسان از پدیده زیستی نظیر تنفر یا تمایل به مصرف مواد مخدر چندان دقیق نیست. مکانیسم ها و همچنین ارتباطات مناطق مختلف مغز دخیل در تنفر یا تمایل بدرستی شناخته نشده اند و با وجود تحقیقات فراوانی که تاکنون در این زمینه انجام شده است، نیاز به تحقیقات جدید بسیار زیاد است.کشف نیتریک اکساید در دهه 90 میلادی و شناخت آن به عنوان یک میانجی شیمیایی در سیستم عصبی مرکزی، احتمال دخالت آن را در عملکرد های مختلف مغز مطرح می کند که یکی از مهمترین این عملکرد ها، پدیده تمایا و یا تنفر است. از سوی دیگر مراکز عصبی دخیل در تمایل یا تنفر با مصرف دارو های مخدر ارتباط دارند و بدین ترتیب در القاء وابستگی دارویی نقش مهمی را ایفا می کنند. با شناختی که در حال حاضر وجود دارد می توان نتیجه گرفت که بررسی نقش میانجی های عصبی جدید در شناخت هر چه بیشتر مراکز مغزی موثر در تمایل یا تنفر اهمیت دارد. هدف از تحقیق حاضر بررسی نقش نیتریک اکساید موجود در هسته مرکزی آمیگدال در تنفر از مکان شرطی شده است. در این راستا با استفاده از پیش ساز و مهارگر سنتز نیتریک اکساید و با استفاده از مدل ترجیح مکان شرطی شده که امروز به عنوان مدلی استاندارد جهت ارزیابی پاداش داردیی و اعتیاد روانی در حیوانات به کار می رود، به بررسی این هدف پرداخته شد.